کتاب بیست

 

بررسی اهمیت شروع و پایان فیلمنامه
اهمیت تسلط بر پایان داستان- راهی برای آغاز
بهترین شیوه شروع فیلمنامه چیست؟
نشان دادن شخصیت سر کارش؟ طی یک رابطه؟ در حال دویدن؟! در بستر مرگ؟! در حال رانندگی؟ بازی یا در فرودگاه؟!!
تا به حال اصول انتزاعی نگارش فیلمنامه را از نظر ماجرا و شخصیت ،  مورد بحث قرار داده ایم. در این مقطع آن اندیشه های کلی را کنار گذاشته و به اجزا مشخص و اساسی فیلمنامه می پردازیم.
به درسهای گذشته فکر کنید. ابتدا با این تصور که فیلمنامه مثل یک اسم درباره شخص یا اشخاصی در مکان یا محل هایی در حال انجام کار یا کارهایی است ، آغاز کردیم. آموختیم که تمام فیلمنامه های داستانی ، دارای موضوعی بوده که به صورت ماجرا مشخص می شود ، یا به عبارتی دیگر در قالب ماجرا بروز می کند : یعنی چیزی که روی می دهد ( اتفاق ) و شخصیتی که اتفاق بر او روی می دهد و عامل این اتفاق هم همان کاری است که یک شخصیت دیگر انجام می دهد....
 دو گونه ماجرا وجود دارد : ماجرای بیرونی و ماجرای درونی. درباره شخصیت از نظر نیاز نمایشی او صحبت کردیم و بنیان کلی شخصیت را به دو جز بیرونی و درونی تقسیم کردیم : زندگی درونی او از لحظه ای که متولد می شود تا شروع فیلم و زندگی بیرونی اش از شروع فیلم تا پایان آن است. درباره بنا کردن شخصیت و خلق آن هم صحبت کردیم و مصداق های بطن و محتوا را نیز تشریح نمودیم.